Beton z Kruszywem z Recyklingu

Udział kruszywa z recyklingu w betonie jest określony zapisami w normie PN-EN 206. Proces związany z dodawaniem kruszyw z recyklingu do betonu opiera się na  wieloetapowej kontroli jakości stosowanego kruszywa jak i jego zawartości i udziale w mieszance betonowej. Stosując się do wytycznych zawartych w normach możemy w optymalny sposób zaprojektować beton mając na uwadze jego najważniejsze paramenty oraz możliwości wprowadzenie do składu kruszywa.

Stosowanie i produkcja są regulowane przez obowiązujące normy PN-EN 206+A2:2021-08 „Beton -- Wymagania, właściwości użytkowe, produkcja i zgodność” wraz z krajowym uzupełnieniem PN-B-06265:2022-08 „Beton -- Wymagania, właściwości użytkowe, produkcja i zgodność -- Krajowe uzupełnienie PN-EN 206+A2:2021-08”, gdzie dopuszcza się używanie kruszyw pochodzących z recyklingu zgodnie z normą PN-EN 12620+A1:2010 „Kruszywa do betonu” w betonie. 

Norma PN-EN 206+A2:2021-08 „Beton -- Wymagania, właściwości użytkowe, produkcja i zgodność” rozróżniają dwa typy kruszyw pochodzących z recyklingu i uzależnia ich maksymalny udział w kruszywie grubym w zależności od klas ekspozycji na jakie dany element betonowy jest narażony: 

• Typ A – Kruszywo takie musi się składać z co najmniej 90% z przekruszonego betonu, natomiast pozostałe 10% to mogą stanowić inne przekruszone materiały takie jak np. elementy murowe (cegła, silikaty,…), kruszywo niezwiązane i związane hydraulicznie, kamień naturalny, etc. 
• Typ B - Kruszywo takie musi się składać z co najmniej 50% z przekruszonego betonu, co najmniej 70% ma natomiast stanowić beton przekruszony wraz z kruszywem niezwiązanym i związanym hydraulicznie, kamieniem naturalnym, natomiast pozostałe 30% mogą stanowić inne przekruszone materiały takie jak np. elementy murowe (cegła, silikaty,…), etc.