Do maszynowego wykonywania zewnętrznych i wewnętrznych wypraw tynkarskich o powierzchni kategorii III i wytrzymałości na ściskanie kategorii CS II, na ścianach i sufitach niezależnie od wilgotności pomieszczeń. Stanowi bardzo dobry podkład pod okładziny ceramiczne, tynki dekoracyjne, gładzie i farby. Ze względu na odporność na zagrzybianie, szczególnie polecany do pomieszczeń o podwyższonych wymaganiach. Zalecana grubość warstwy tynku: od 10 do 20 mm. Tynk można narzucać również ręcznie. Uziarnienie do 1,0 mm.
Mury z cegieł i pustaków ceramicznych, silikatowych, bloczków z betonu komórkowego oraz ściany i stropy z elementów betonowych. Stare, nie zwietrzałe tynki cementowo-wapienne, tynk podkładowy CEMEX CX-T510.
Podłoże musi być czyste, nośne, suche oraz wolne od zanieczyszczeń, pyłu i tłustych plam. Stare i mocne tynki oczyścić z warstw malarskich, szczeliny poszerzyć, ubytki i nierówności uzupełnić zaprawą wyrównawczą CEMEX CX-Z730. Słabe wzmocnić gruntem głęboko penetrującym CEMEX CX-G880, bardzo nasiąkliwe pokryć gruntem odcinającym do chłonnych podłoży CEMEX CX-G750, lub wykonać obrzutkę wstępną tynkiem podkładowym CEMEX CX-T510. Suchą powierzchnię przed obrzutką wstępną zmoczyć obficie wodą.
Podłoża z betonu prefabrykowanego i szalunków systemowych pomalować gruntem do podłoży betonowych lub wykonać obrzutkę wstępną tynkiem podkładowym CEMEX CX-T510. Miejsca narażone na powstawanie rys, np. sąsiadujące ze sobą różne materiały konstrukcyjne, naroża otworów budowlanych itp. należy wzmocnić siatką zbrojącą z włókna szklanego o oczkach 10 mm, zatapiając ją w zaprawie wyrównawczej CEMEX CX-Z730 lub bezpośrednio w tynku.
Tynk narzucać dostępnymi na rynku agregatami tynkarskimi z pojedynczą komorą mieszania na całe podłoże przewidziane do obrobienia w ciągu jednego cyklu roboczego. Po narzuceniu, ściągnąć tynk łatą typu H, uzupełnić ewentualne ubytki i wyrównać całą powierzchnię łatą. Tak obrobioną powierzchnię pozostawić na około 6–12 godzin (w zależności od chłonności podłoża i warunków atmosferycznych), aż do wstępnego związania tynku.
Tynk powinien być na tyle związany, żeby pod drugą łatą nie następowało wyrywanie zbyt świeżego tynku lecz jego osypywanie. Wyrównać ponownie bardzo dokładnie całą powierzchnię łatą trapezową, zrosić wodą i zatrzeć pacą styropianową lub, jeżeli jest dostatecznie twardy, za pomocą ostrej gąbki tynkarskiej. W celu uzyskania drobnej faktury, tynk obrabiać suchą pacą z drobną, miękką gąbką lub z filcem. Idealnie gładką i równą powierzchnię uzyskuje się stosując zacieraczki mechaniczne.
Skład: mieszanina cementu, wapna i piasku oraz dodatków mineralnych i domieszek. | |
Gęstość nasypowa | ok. 1,5 kg/dm3 |
Właściwa ilość wody* | ok. 5,4 dm3/30 kg od 0,18 dm3/kg |
Czas zużycia | ok. 1 godz. |
Czas przerwy w tłoczeniu świeżego tynku | do 30 min |
Absorbcja wody | ≤ 0,2 kg/(m2×min0,5) |
Przyczepność | ≥ 0,25 MPa |
Reakcja na ogień | klasa A1 |
Zawartość chlorków | ≤ 0,1 % Cl |
Uziarnienie | do 1,0 mm |
Wydajność | ok. 23 dm3 z 30 kg ok. 0,76 dm3 z 1 kg |
Zużycie | ok. 1,4 kg/m2/mm |
Trwałość | mrozoodporny |
* przy narzucie mechanicznym – ustalić doświadczalnie dla każdego typu agregatu.
Na wyrób wystawiono deklarację właściwości użytkowych.
Dokument odniesienia: PN-EN 998-1:2010.
Posiada atest PZH.
PKWiU: 23.64.10.0.
Zawartość chromu (VI) rozpuszczalnego w wodzie poniżej 2 ppm.